Zupełnie jak gigantyczne wykrzykniki, drapacze chmur podkreślają znaczenie historii naszych miast i definiują nasze współczesne życie. W serii „Historia wieżowców” poznamy najbardziej spektakularne wysokościowce – od skromnych początków w latach 80. XIX wieku aż po dziś dzień, gdy kolejne giganty uzupełniają miejskie krajobrazy. Od Chicago po Londyn, od Tokio po Dubaj, „Historia wieżowców” to opowieść o wielkich miastach, które biorą udział w wyścigu do chmur.
„Historia wieżowców” – premiery w czwartki od 28 lutego o godz. 22:00 na kanale National Geographic
Drapacze chmur ze szkła i stali to już codzienny krajobraz światowych stolic. W tych budynkach toczy się życie biznesmenów, turystów, a coraz częściej także mieszkańców, którzy wybierają apartamenty z widokiem na panoramę miasta. Ale drapacze chmur nie są wynalazkiem naszych czasów. Pierwsze zaczęły powstawać pod koniec XIX wieku. Od tego momentu architekci prześcigają się nie tylko w pomysłach na niezwykły styl budynków, ale przede wszystkim chcą je budować coraz bliżej nieba.Seria „Historia wieżowców” przeprowadzi nas od czasów, gdy powstało określenie „drapacz chmur”, aż do wizji przyszłości, która czeka nowoczesną architekturę miejską. Zaczniemy w latach 80. XIX wieku w Chicago, skąd przeniesiemy się do Nowego Jorku, gdzie rozkwit panoramy miasta postępował w błyskawicznym tempie. Poznamy historię budynków-ikon, takich jak Chrysler Building i Empire State Building. To właśnie od nich zaczął się architektoniczny wyścig ku chmurom.
W kolejnych odcinkach zobaczymy, jak forma budynków zaczęła podążać za ich funkcjonalnością. Poznamy osiągnięcia Miesa Van Der Rohe, Franka Lloyda Wrighta, Fazlura Khana i pracowni Skidmore, Owings & Merrill. Będziemy też świadkami popularyzacji amerykańskiego modelu drapacza chmur na całym świecie.Zobaczymy, jak w latach 70. wyglądała budowa World Trade Center i Sears Willis Tower, a także prześledzimy najciekawsze innowacje, które w nich zastosowano. Eksperci wyjaśnią także, jak tragedia z 11 września wpłynęła na budowę nowych wieżowców.
Wyjdziemy też oczywiście poza Stany Zjednoczone, ponieważ walka o tytuł najwyższego budynku w ostatnich dekadach przeniosła się w dużej mierze do Azji. Zwiedzimy nieco starsze konstrukcje – wieże Petronas Towers w Malezji, budynek Jin Mao w Szanghaju i wieżowiec Burdż al-Arab w Dubaju. Przyjrzymy się także najwyższemu obecnie budynkowi na świecie - Burdż Chalifa w Dubaju, który sięga 828 metrów. Na nim jednak podniebny wyścig się nie kończy. „Historia wieżowców” pokaże, jaka architektoniczna przyszłość nas czeka i jakie będzie miejsce drapaczy chmur w wielkich miastach.
